در اصلاحات قانون، تکلیف کارفرما مبنی بر ارائه ابلاغیه به وزارت کار در خصوص کارکنانی که به خارج از کشور اعزام می‌شوند. لغو شد که این امر به منظور سریع‌تر اقدام، مراحل اعزام را ساده‌تر می‌کند.
همچنین کارآمدتر یکی دیگر از دلایل لغو تعهد این کارفرما این است. که ثبت مرکزی بیمه اجباری اجتماعی دارای اطلاعات کارکنان اعزامی به کار موقت به خارج از کشور است. همچنیین بازرسی کار به این داد‌ه‌ها دسترسی دارد.
با توجه به قانون اعزام کارمندان برای کار موقت به خارج برای کار و توسعه حرفه‌ای برای نیازهای کارفرما اعمال می‌شود. که هر دو در سرزمین‌های خارجی انجام می‌شوند.
کارمند باید حداقل سه ماه قبل از روز اعزام، در محدوده فعالیتی که کارفرما ثبت کرده است. در آژانس ثبت کسب و کار RS توسط کارفرما استخدام شود.
پس از اطلاع کارمند از شرایط زندگی و کار در خارج از کشور توسط کارفرما، کارمند باید تصمیم بگیرد. که آیا می‌خواهد توسط کارفرما برای کار موقت و یا آموزش به خارج از کشور اعزام شود. زیرا اعزام تنها با رضایت کتبی قبلی کارمند امکان پذیر است.
در نهایت کارفرما نمی‌تواند کارمند زیر 18 سال را به کار موقت خارج از کشور بفرستد.
اعزام نیروی کار
طبق تعریف سازمان بین‌المللی کار (ILO)، اصطلاح «ارسال نیروی کار» به عمل استخدام کارمندان از طریق یک آژانس خدمات کاریابی اشاره دارد. برخلاف روابط کاری قانونی سنتی که به عنوان استخدام مستقیم شناخته می‌شود.
این شکل از استخدام در بسیاری از کشورها محبوب است. همچنین توسط نهادهای خارجی و ملی برای مدیریت و تامین نیازهای نیروی کار خود استفاده می‌شود. اعزام نیروی کار به خارج ابتدا برای تسهیل استخدام کارمندان در شرکت‌های خارجی و کمک به جوانان بیکار برای یافتن شغل انجام شد.
اعزام نیروی کار شامل سه طرف است که معمولاً به عنوان:
- نمایندگی‌های کاری اعزام شده
- کاربران نهایی یا شرکت‌های کاربر
- کارگران اعزامی
این کارگران اعزامی برای شرکت کاربر نهایی/مشتری/کاربر کار می‌کنند و توسط آنها نظارت می‌شود. با وجود اینکه کارگران اعزامی برای شرکت کاربر کار می‌کنند، به دلیل اینکه قرارداد مستقیمی بین آنها و سابق وجود ندارد. شرکت کاربر از یک سری تعهدات مصون است.
برخی از مزایای اعزام نیروی کار به خارج از کشور عبارتند از:
- خلاقیت و نوآوری
- دسترسی بهتر به بازارهای بین المللی
- صرفه جویی در هزینه بالقوه
- پر کردن شکاف‌های مهارتی
- انجام کار بیشتر از طریق مهارت‌ها و استعدادهای جدید
- به اشتراک گذاری دانش
کارگران مهاجر/نیروی کار اعزامی، می‌توانند سهم مثبتی در عملکرد و بهره وری کسب و کار داشته باشند. آنها همچنین می‌توانند مهارت‌ها و دانش‌های منحصر به فرد و مکمل فرهنگی را به کسب و کار کارفرمایان بیفزایند.
اعزام نیروی کار به خارج از کشور توسط وزارت کار
اعزام نیروی کار ترتیبی است که در آن یک کارمند با آژانس دیسپاچینگ قرارداد کاری منعقد می‌کند. که متعاقباً کارمند را به کارفرمای دیگری اعزام می‌کند. همچنین در عین حال روابط کاری خود را با آژانس اعزامی که قرارداد کار با آن منعقد می‌شود حفظ می‌کند.
برای استخدام کارگران خارجی، کارفرمایان باید از طریق وزارت کار گواهینامه کار دریافت کنند. همچنین از خدمات شهروندی و مهاجرت کشور انتخابی درخواست ویزا کنند.
در بسیاری از کشورها، کارگران خارجی برای حفظ اقتصاد مورد نیاز هستند. آنها ممکن است برای پر کردن شکاف‌های دانش و مهارت‌های احتمالی در اقتصاد مورد نیاز باشند. همچنین نقش‌های شغلی را بر عهده بگیرند که با کمبود نیروی کار مواجه هستند.
مهاجرت کاری/اعزام نیروی کار می‌تواند دائمی باشد(به طوری که کشور مقصد عملاً به کشور جدید اقامتگاه معمولی مهاجر تبدیل شود). همچنین ممکن است موقت باشد(که در آن مهاجر قصد دارد پس از مدتی محدود به کشور مبدا یا محل اقامت معمول خود بازگردد).
مهاجرت کاری به عنوان جابجایی افراد از کشور متبوع خود به کشور دیگر به منظور اشتغال تعریف می‌شود. امروزه حدود 86 میلیون نفر در کشوری غیر از کشور محل تولد خود مشغول به کار هستند.
